Door Keesjemaduraatje
Het kabinet maakt zich zorgen over de sexualisering van de smenleving. Dat is een thema dat ik later nog wel eens wil uitwerken, omdat het benoemen en bestrijden van deze trend wel eens de grote gemene deler tussen Christenfundamentalisten, Moslims en Sociaal-Democratische Zuurpruimen zou kunnen worden, die een geheel nieuwe truttigheid gaat inluiden. Een nieuwe Kuisheidsrage als het ware.
Vandaag wil het met jullie hebben over een geheel andere trend, namelijk de Feminisering van Nederland.
De website Trendslator omschrijft de feminisering als volgt:
Er is een toenemende invloed van typisch vrouwelijke waarden op het leven van vrouwen èn mannen. De tendens naar feminisering, waarbij het gaat om waarden als zorg en aandacht, vertrouwen en verantwoordelijkheid, doet de maatschappij volkomen veranderen. In het huidige decennium vindt weer een verschuiving naar verharding en verzakelijking plaats. Maar op de achtergrond is de invloed van deze megatrend nog steeds groot. Waar aan de buitenkant verharding de norm is, zijn binnenshuis en onderhuids zachte waarden belangrijk. De enige manier om de verharding te bestrijden is door welzijn voor welvaart te plaatsen en kwaliteit voor kwantiteit.
We weten dat de feministische beweging in de Zeventiger Jaren het streven had, dat vrouwen hogere functies in het bedrijfsleven en op andere sectoren van de samenleving zouden krijgen en dat vrouwen überhaupt meer macht zouden uitoefenen. Op het eerste gezicht is dat streven mislukt, want er zijn in Nederland maar heel weinig vrouwelijk managers. In tegenstelling tot India, waar ik wel vrouwen op hoge posities zie. Ook in ons bedrijf. Onze managers , die twee lagen hoger zitten, zijn allemaal man, maar die doen zaken met vrouwelijke managers in India.
Tegelijkertijd merk je dat heel weinig vrouwen een leidinggevende baan of een politiek ambt nastreven. Het is voor feministen die al in zo'n positie zitten en die op zoek zijn naar nog meer kandidaten, heel moeilijk om vrouwen te motiveren zich kandidaat te stellen.
Ik merkte 7 jaar geleden voor het eerst dat de vrouwenbeweging op een geheel andere manier wel invloed heeft gehad en dat is meer op het softe vlak. Vrouwen zijn gewend minder dan 40 uur te werken. Dat wordt verdedigd door te verwijzen naar de zorgtaken die nog verricht moeten worden. Ook nadat de kinderen uit huis zijn gegaan en ook als er een werkster is, die het huishouden doet, zullen vrouwen niet graag 40 uur werken. Geen wonder dat ze zo oud worden denk ik dan. De laatste tijd zie je een trend, dat mannen dit na gaan doen. Steeds meer mannen willen ook een dag in week vrij. Wat je ook vaak ziet is dat mannen al om 15.00 uur naar huis gaan, omdat er een kind op ze wacht. Wij zorgden er vroeger voor dat er dan een oppas of een schoonmoeder even op het kind lette, maar dat zie je steeds minder.
Daarnaast zie je, dat vrouwen die wel een verantwoordelijk positie in een bedrijf innemen, toch dezelfde softe "zorgtakeneisen" stellen. Een vrouwelijk rector van een school gaat niet tot 20.00 uur op school blijven om nog met de avond concierge te gaan onderhandelen. Bij een gesprek met een vrouwelijke manager wordt er om 17.00 uur gezegd dat het gesprek afgelopen is. Dat is allemaal tot daar aan toe, maar de mannen gaan het steeds vaker nadoen. Er heerste steeds meer een ontspannenheid die op het eerste gezicht rustgevend is, maar die ons land op den duur aan de rand van de afgrond gaat brengen. Er is een veel te lage arbeidproductiviteit. Het bedrijfsleven schreeuwt om goed opgeleide mensen, terwijl de medewerkers zelf het rustig aan doen.
Daarnaast zijn er gedragingen en aanbevelingen die je ook onder de feminisering zou kunnen scharen, zoals het altijd alles willen uitpraten. Ik volgde een cursus Consultancy, waarbij twee vrouwen de trainers waren. We bespraken de communicatieproblemen die we soms met klanten hebben. Tijdens het bespreken van een voorval, vroeg de trainster aan mij of ik het probleem ook met de klant had besproken. "Nee, natuurlijk niet". Was het verbaasde antwoord. Nou, dat was helemaal fout, want je moet alles kunnen bespreken. De mannen in de cursus keken elkaar eens aan en wisten dat het een zakelijke zelfmord zou betekenen, als je alle problemen die er zijn openlijk gaat bespreken. Toch is de trend gezet en het zou me niets verbazen als het " Alles willen uitpraten" principe binnenkort ook in de klantencontacten gaat doorbreken.
Is feminisering een positieve ontwikkeling?
Bij beroepen is vastgesteld, dat als er meer vrouwen het beroep gaat uitoefenen, dat de status omlaag gaat en dat de lonen zakken. Dat is bij het vak leraar basisionderwijs heel duidelijk het geval. Bij het vak huisarts dreigt het te gaan gebeuren. Bij andere beroepen komen meer mannen op de werkvloer en dat betekent een verhoging van status en loon. Als er een mannelijk verpleger op de afdeling van het ziekenhuis verschijnt, dan wordt die al bijna "dokter" genoemd en wordt het vak verpleger hoger gewaardeerd. Ik zeg niet dat het goed is, maar het gebeurd. Op grond van de aantallen meisjes die het vak psychologie studeren, is dus de verwachting dat het beroep psycholoog binnenkort eenzelfde status heeft als lerares basisschool.
De feminisering van het onderwijs heeft desastreuze gevolgen voor de positie van jongens. Dat zien we nu al aan het aantal mannelijke studenten dat achter blijft bij het aantal studentes. De VWO is een meisjeszeef geworden, doordat de nadruk op "vrouwelijke waarden"als gehoorzaamheid, netheid en vlijt wordt gelegd, terwijl de typisch "mannelijke waarden" als moed, doorzettingsvermogen en creativiteit minder worden beloond.
Het vakblad NTVG-s geeft wel een positieve uitleg aan de feminisering van de geneeskunde:
Uit onderzoek blijkt dat vrouwelijke artsen sterker gericht zijn op het ondersteunen van de patiënt bij het omgaan met zijn of haar ziekte. Zij stellen patiënten meer centraal en zoeken samen met de patiënt naar oplossingen voor problemen. Ook hebben zij meer oog voor psychische en emotionele vraagstukken. 3 Mannelijke artsen zouden juist sterker gericht zijn op de ziekte zelf en de behandeling daarvan.
Feminisering in de politiek
No comments:
Post a Comment