Zomaar wat Anja

Door Keesjemaduraatje
Mijn collega Leo is er weer. Hij zit nu op de vierde verdieping en stuurt weer emails dat hij om precies 11.45 gaat lunchen en wel in de achterste kantine. Zijn er nog vragen? Nadat we het pand hebben verlaten, volgt er eerst een college in Belgische historie en contemporaire Belgische politiek. Als we dan in de kantine zijn aangekomen en eenmaal zitten, wordt er een berekening van de reikwijdte van een Qassam rakket en de mogelijke schadelijke gevolgen voor het naburige land gegeven.



"Weet je wel dat de bewoners van de Gazastrook, of je ze nu Arabieren of Palestijnen wilt noemen, nu een nieuw type raket, de Katyusha, in gebruik willen nemen?"
"Nee, dat was ik mij niet bewust"
"Alleen heeft deze raket een groot nadeel"
"Kunnen die Iraanse raketten niet veel verder schieten?"
"Dat wel, maar ze zijn groter en voordat ze goed en wel zijn opgesteld, vallen ze zodanig op, dat het Israëlische leger al weer een tegenaanval heeft ingezet. Je kan er geen jasje overheen gooien, hoor"

Daarna, wordt steevast de vraag aan mij gesteld: "Hoe gaat het met Anja?"
Ja, hoe zou het met Anja gaan? Heeft de geachte collega zich al eens afgevraagd, waarom Anja nou nooit eens wordt getroffen door een precisiebombardement? Nou?
Nee, dat weet Leo dan weer niet. Toch is er een hele logische verklaring voor.

Op het moment dat Anja Meulenbelt door het checkpoint Erez gaat, komt kapitein Levy van Erez naar haar toe en vraagt: "Kunt u de coördinaten van uw appartement geven. Dan zorgen we ervoor dat het vannacht niet geraakt wordt." Dat kunnen ze inprogrammeren op de radarschermen van de helicopters, waar niet gebombardeerd mag worden. Kijk, zo zijn de Israëlis ook wel weer.

"Heb je misschien het email adres van die Kapitein Levy, want ik wil hem vragen of hij het Nederlandse volk een groot plezier wil doen"