Zeulen met Lijken

Door Keesjemaduraatje
Na een aanval op Gaza zie je vaak een enorm gezeul met lijken. Sommige lijken worden wel twee of drie keer voor de camera heen en weer gedragen. Als je dat ziet dan denk je misschien, dat deze verheerlijking van de dood helemaal niet bij de Westerse Cultuur hoort en dat we hier te maken hebben met een heel apart Cultureel Antropologisch verschijnsel, waarover we hoogstens kunnen verzuchten: "Dat is nou eenmaal die mensen hun cultuur". Niets is minder waar!!! Het verschijnsel is ook in Europa bekend.

Het aangaan van een volkomen kansloze strijd voor "Vrijheid en Gelijkheid" en dan in de pan gehakt worden en dan met de lijken gaan lopen zeulen, dat is voor het eerst in 1871 tijdens de "Parijse Commune" uitgevonden. Duitsland had de oorlog tegen Frankrijk in feite al gewonnen en de Pruisen stonden voor de stad Parijs. Op dat moment brak de eerste grote socialistische revolutie uit. De bewoners organiseerden zich in raden en de dames en heren socialisten namen zitting in die raden en gingen enkele weken lang vergaderen over een "rechtvaardige samenleving". De barricades die op de straten opgericht zijn belemmeren intussen het economische verkeer, zodat er hongersnood en ziektes uitbreken. Verder houden de revolutionairen zich bezig met het ophangen van rode vlaggen, het vernietigen van monumenten en het executeren van de aartsbisschop en andere geestelijken.

Op een gegeven moment, na 10 weken chaos en ellende, wordt het de machthebber Adolph Thiers te gortig en een aanval op de barricades begint. Gedurende een week worden revolutionairen en toevallige passanten door de regeringstroepen doodgeschoten. In totaal laten 20.000 mensen het leven.

De lijken van de gevallen strijders worden in koetsen met rode vlaggen versierd door de straten van Parijs gereden. Er worden foto's van de lijken gemaakt, die nog jaren later als propagandamateriaal voor de socialistische strijd dienen. Er ontwikkelen zich nieuwe begrafenisrituelen, zoals het in een lange rij gaan staan om de overleden strijders een kus op het hoofd te kunnen geven.

Bij de "Mur des Fédérés" op de begraafplaats Père-Lachaise worden tot de dag van vandaag de doden van de Parijse Commune herdacht. De laatste keer dat Keesjemaduraatje himself een bezoek aan deze heilige muur heeft gebracht, in 1979, lagen er nog kransen van de verschillende communistische partijen van Europa. Het falen heeft een plaats en een monument gekregen.