De Demonisering van Dilbert

"Come to his Dilbert-shaped home. Bite into a Dilberito. Be persuaded on genocide, mental orgasms, and his fellow Master Wizard, the president of the United States."

Hoe kan een journalist in één zin een drievoudige demonisering inbouwen, omdat de politieke mening van een tekening hem niet aanstaat? Caroline Winter, van BloombergBusinessWeek durft het. Scott Adams, de tekenaar van de beruchte Dilbert-cartoon, waarin een technisch ingenieur vanuit een kantoortuin cynische commentaren de wereld inslingert, waagt het, tijdens de USA-verkiezingscampagne, enkele positieve opmerkingen over kandidaat Donald Trump te maken. Hij noemt Donald Trump onder andere een 'Master Persuader' (een meester in overtuigingskracht) en voorspelt, dat Donald Trump de Republikeinse kandidaat voor de verkiezingen zal worden.

Nadat BloombergBusinessweek een interview met striptekenaar Scott Adams aanvraagt, weet hij al dat het een demoniserend artikel zal worden en hij heeft er zin aan. De interviewster vertelt in het voorgesprek namelijk al, dat ze Trump een homofoob, sexistisch en racistisch monster vindt. De broer van Adams, die ook de interviewster te woord zal staan, wordt door Scott van te voren gewaarschuwd, dat de demonisering heftig zal worden. Toch staan de broers de interviewster te woord.

Alle registers worden uitgetrokken en alle zeilen bijgezet, om Scott Adams in een zo'n kwaad mogelijk daglicht te stellen. Neem alleen al de onderkop van het artikel:

     
De schrijfster gebuikt de term "Master Wizard", in plaats van de door Scott Adams gebruikte term "Master Persuader" , om de associatie met de KKK in te titel door te laten klinken. De associatie blijft in de geest van de lezer kleven, of tenminste wordt de tekenaar ermee belachelijk gemaakt.

De term 'genocide' wordt in de titel gebruikt, als volgende associatie die in de hersens van de lezer blijft kleven, terwijl er in de tekst niet op wordt ingegaan. Bovendien wordt gesuggereerd, dat Scott is gehypnotiseerd door Donald Trump. Hij is dus in de ogen van Bloomberg niet een redelijk denkend mens, maar een te beïnvloeden man.

Vervolgens wordt er een niet-gebeurde anecdote over Victoria’s Secret modellen in het artikel opgenomen als verwijzing naar de veel te jonge vriendin van Scott Adams. Er wordt gesuggereerd, dat deze vriendin bij de oudere tekenaar woont, hetgeen niet het geval is.

Er wordt een lelijke, gesloten foto aan het artikel toegevoegd, om de tekenaar nog afschuwwekkend te laten lijken.

De schrijfster duidt de brede scope aan interesses van de tekenaar aan als "ongebruikelijke fixaties", waardoor hele normale hobby's als gezond eten en extreme sport opeens heel raar klinken.

En de demonisering gaat maar door. De BH-cupmaat van de vriendin wordt genoemd, hoewel ze een een universitaire graad heeft en uitblinkt in verschillende disciplines. Er worden neerbuigende opmerkingen over de drie magnetronovens in de keuken van Scott gemaakt.

Na al die insinuaties, weglatingen en verdachtmakingen vraag de lezer zich af waarom Scottt Adams eigenlijk een interview heeft gegeven. Het antwoord komt van de broer en is te zien in de onderstaande video, waarin de reactie na eerste lezing van het artikel wordt getoond.

De analyse van dit artikel van Scott Adams laat ons ook verder mijmeren over de manier waarop onze Nederlandse pers critici en zogenaamde 'verkeerde populisten' wegzet.