Door JP, de premier
Als het gaat om de economische crisis en het vertrouwen dat we met elkaar stellen in het reilen en zeilen van ons land. Dan is nu wel duidelijk geworden, dat we met elkaar een reef in het zeil moeten leggen. Net als in de jaren 80, gaan we de broekriem aanhalen. Het mag niet zo zijn dat de zwakste schouders de zwaarste lasten gaan dragen en daarom zeggen wij, van de regering dat de broodkorf ook voor de beter verdienenden hoger gehangen gaat worden.
De vakbonden en de sociaal-democratische ministers hebben terecht gezegd dat het beter is mest op het land te hebben, dan stuivers in de hand. Daarom, en juist nu, gaan de schouders eronder en staan we samen sterk in deze moeilijke tijd.
Zoals mijn collega Maxime Verhage altijd in zijn onnavolgbare Limburgse dialect zo mooi weet uit te drukken: "Een pinte in één teugske en een sulferken in vieren." Daarom gaan we wel de kinderbijslag korten, maar de oorlog in Afghanistan gaat gewoon door.
Mijn moeder zegt altijd dat zuinigheid de wijsheid bedriegt. Want het mag nu niet zo zijn dat de werkloosheid groter wordt en het werk dat gedaan moet worden blijft liggen. Zo komt Jan splinter niet door de winter. Met vereende krachten en in samenwerking met alle maatschappelijke instanties en groepen en organisaties in het land, als het erom gaat dit land er weer bovenop te helpen, is het nodig dat iedereen zijn steentje bijdraagt. Want men hoort van ver dat de winter koud is en de dagen beginnen te lengen, terwijl de winter begint te strengen.
Als de minderbedeelden lijden als winterkoren op een veld, mag het niet zo zijn, dat dit volk, met zijn VOC mentaliteit, de zeilen gaat strijken. De duivel schijt altijd op de grote hoop zei mijn grootvader zaliger altijd. Dat mag echter er niet toe lijden, dat de staatskas zandruiter gemaakt wordt.
Ik heb er alle vertrouwen in dat de allerhoogste ons laat zinken maar niet verdrinken en dat de kiezers en de mensen in het land, in grote gezamelijkheid, met vereende krachten en met het zwaard des geestes, door dit dal zullen komen.
Dank u wel
2 comments:
Mooie en wijze woorden Keesje!! Kun jij geen minister president worden?
Een minster president zou ook bij voorbaat moeten vertellen dat hij alle kritiek en verwijten verre van zich werpt. En met het vermelden van de wijze woorden van zijn *snik* onlangs overleden vader wordt een gevoelige snaar geraakt waarmee gauw een zeteltje of twee bij de club van Rauwpoot weggekaapt kan worden.
Post a Comment