Waar gaat het over?

Waar gaat het over?
veel lezers hebben het nog niet gemerkt, maar veel van de logs die ik hier schrijf gaan over mezelf.
Ik ben namelijk van mening, dat alles wat om ons heen gebeurd en wat schijnbaar door anderen ons wordt aangedaan of misdaden die door anderen gepleegd worden, op de één of andere manier een afspiegeling zijn van processen en gedachtes die ook in onze eigen "ik" plaats hebben. Dit is geen gedachte die ik zelf heb bedacht, maar komt van Albert Mol.(ik kan er ook niets aan doen). Albert ging zelfs zo ver te stellen dat ook gruwelijke personen als Hitler, Stalin etc. geen monsters zijn die ver weg staan. Ook daarvan dragen wij afspiegelingen in onszelf.

Che Guevara
Als het er dus op lijkt dat ik Che-vereerders belachelijk maak, dan is dat maar zeer ten dele het geval. Ik praat meer tegen mezelf. Ik was ooit Che-vereerder. Maar ik was 14 en schreef een werkstuk over Che Guevara. Ik kreeg een tien. Ik heb me gelukkig verder ontwikkeld.

Als ik het over het graf van Marx heb, dan is dat een verhaal over een interesse die ik heb of ooit had. Ik zal nooit zeggen dat het iets is dat ver buiten mij staat. Het zit op de één of andere manier ook in mij. Net zoals politieke stromingen zich het meest afzetten tegen de mensen die het dichtst bij ze staan.
Zo zet ik mij af tegen het verleden, of gedachtes of overtuigingen die ik achter me heb gelaten.

AIX notering
Je moet je dus pas echt zorgen gaan maken als ik logs ga schrijven over de nieuwste AIX notering, tatouages, of over zonnige vakanties. Dat zijn dingen waar ik op het moment niet mee bezig ben. Je weet nooit wat er nog gaat komen.

Haat
Veel politieke standpunten komen voor uit haat. Haat die vaak gezaaid wordt door buitenlandse dictatoriale mogendheden. In de zeventiger jaren was dat haat tegen het imperialistische westen vanuit de Sovjet-Unie. Nu is dat haat tegen de verderfelijke VS en Israël die gevoed wordt vanuit Iran, Saudi-Arabië en Egypte. Door het internet gaat die communicatie zeer snel. Toch heeft die haat ook iets met de personen die het rondvertellen te maken. Het heeft altijd een spiegel in jezelf.
Ik wil in dit weblog nog uitzoeken wat het is dat de activisten zo haten in de VS en Israël. Is het "op eigen benen staan", "verantwoordelijkheid nemen". Ik weet het nog niet.

Palestijnen
In 1977 onmoette in Parijs enkele Palestijnen van de PFLP en ik kocht een poster van ze. Jarenlang hing die bij mij op de kamer. Nu schijnt die bij mijn broer op zijn woning te hangen. Misschien iets voor de Moslimomroep? Direct nadat ik hem kocht (die poster) vertelde de man van een lerares, dat de oom van Yasser Arafat ( die wél in Jerusalem woonde) de nazi's al had gesteund. Later bleek ook de hele Moslimbroederschap, waar ook Yasser Arafat bij hoorde, banden met het Nazi regiem te hebben gehad. Dus in 1977 had ik al kunnen weten, dat er iets niet goed zat. (Wie oren heeft die hore.) In 1983 reed ik langs de kampen van de Palestijnen net buiten Tunesië en zag de jongens in het gelid staan om getraind te worden.

Islam
In 1983 begon ik met arabisch te leren en las ik de Koran. In die tijd zag ik er niet ergs in. Ook al ontmoette ik tijdens mijn verblijf in Tunesië al moslimbroeders, waarvan ik dacht: "heftig". Ik merkte ook dat de Tunesische regering heel erg bang voor deze mensen was. Meisjes mochten geen hoofddoek dragen op school. Op zich had ik niets tegen de Islam zelf. In die tijd was de Iran revolutie ook nog niet zo bekend en de Palestijnse zaak was een puur politieke strijd. Ik ben pas kritisch geworden na 2001.

Nica
Het geweigerd worden op linkse fora en het uitgescholden worden door linkse activisten. (liefst als racist of fascist,... kom maar... kom maar....) heeft een lange historie die teruggaat naar de tijd van "Nicaragua". Toen Nicaragua een links paradijs was. Dat zal wel 1984 geweest zijn. Ik had een krant gemaakt waar in onder andere beweerd werd dat de tanks in Managua met hun loop naar de volksbuurten gericht stonden. En dat de democratie in Nicaragua niet ver ontwikkeld was na de revolutie. Ik werd uitgescholden, bedreigd en letterlijk gespuugd.

Op dat moment wist ik dat het Nica-geloof een gevaarlijk geloof (voor mij) was. Toch had ik het nog niet begrepen en ben nog jarenlang (tot een jaar geleden) naar de anarchistische "Camping tot Vrijheidsbezinning" gegaan.
Maar dat hou ik er in. Ik wind me elke keer op als er een reactie van mij geweigerd wordt bij het weblog van Anja Meulenbelt of Indymedia.

Forum
Ik ben van mening dat de internet wereld een open wereld moet zijn. Dus op elke website zou een forum moeten zijn, waar je op de inhoud kan reageren. Dat is juist het leuke van internet. Ik merk wel dat er heel wat linkse sites zijn waar je helemaal niet kan reageren of waar je meteen weer af gegooid wordt. Dus dat vind ik erg. Intussen wind ik me ook weer op over mensen die mijn weblog volspammen met Moslimomroep aankondigingen, maar ik denk na een tijdje "hij heeft dat nu nodig".