Desmet Live (II)

Door Keesjemaduraatje
Afgelopen vrijdag was ik voor mijn werk bij een groot landelijk ochtendblad, voor wakker Nederland en om een uur of 5 was ik klaar met werken en dacht: "Nu nog eens iets leuks beleven" Dus ging ik met de auto helemaal naar de andere kant van de stad, naar de opname van de radiouitzending van Desmet Live, schuin tegenover Artis. Aanvankelijk mocht ik de studio niet in, maar in een opnamepauze kon ik dan naar binnen. Margreet en Rinus waren blij mij te zien en zeiden: "Pak een stoel en ga tussen ons in zitten". Zodat ik net achter Theodor Holman zat.
Stine Jensen had een heel verhaal over de pornoficatie van Nederland en dat vrouwen zich willen spiegelen en modelleren aan het beeld van de vrouw dat door de reclames en pornografie over ons uitgestort wordt. Daarom gaan vrouwen hun lichaam laten ombouwen tot een lichaam dat ze in de reclame en pornofilms hebben gezien. Dus vaginacorrectuur en borstvergroting.
Bernadette de Wit was er ook en die zei dat vrouwen heus wel oud en wijs genoeg zijn om zelf een beslissing te kunnen nemen en door de schijn van de reclame heen kijken.
Stefan Sanders, die elke week een column in Vrij Nederland heeft, zat ook als gast aan tafel en die heeft veel minder moeite met de mens als lustobject, als hij er maar niet steeds voor naar de sportschool moet. Hij gaat zich niet laten ombouwen, omdat hij liever naar een pornomodel kijkt dan er zelf één te zijn.
Intussen moest ik erg lachen om de commentaren van Margreet naast mij. Stefan Sanders had het over de vrouwen die er voor zorgen dat sex een schaars artikel is en dat mannen steeds moeten bedelen om sex. Margreet fluisterde tegen mij: "Ik wilde wel sex met mijn man, maar hij ging er toch vandoor".
Stine Jensen had het later nog over een biologische klok die tikt en dat je dat als vrouw zijnde wordt aangepraat door alle media, tot je zelf ook een biologische klok hoort tikken. Toen fluisterde Margreet in mijn oor: "Mijn schoondochter, die heeft ook zo'n tikkende biologische klok".

Later stonden we beneden in het café van Desmet en daar heb ik mijn hand gestreken over de plaats waar mijn hart had moeten zitten en heb mij verzoend met de beruchte journaliste Bernadette de Wit, waar ik om twee redenen ruzie mee had. Ten eerste heeft ze Martin Luther King beledigd en dan wordt ik heel kwaad . Ten tweede had ik haar aangeraden voortaan meteen uit "Mein Kampf" te citeren. Dat was van mij natuurlijk ook niet zo aardig. Maar nu is het allemaal weer goed.
Stefan Sanders blijkt in de praktijk een hele aardige man te zijn, dus zo werd het nog een hele indrukwekkende avond.