Wilhelm Schaumann

door Keesjemaduraatje
Mijn Duitse schoonvader had ons al twee dagen aan onze kop gezeurd over een aangetrouwde voorvader van hem, die in Waterloo gevallen was, vechtende voor de Engelse generaal Wellington en voor wie, op de buitenmuur van een Belgische boerderij een plaquette moet zijn aangebracht als eerbetoon voor getoonde moed. Op zondag zeiden we dus, vooruit dan maar, we rijden er heen en gaan dat huis maar eens bekijken. Vlak bij Brussel kregen mijn vrouw en ik nog een enorme ruzie over de te volgen weg, want de bewegwijzering in België is enorm chaotisch. Voor je het weet zit je weer op een andere weg, met een verkeerd nummer. Uiteindelijk kwamen we dan in Waterloo aan en vroegen mijn schoonvader: "Geef dat boek maar eens even, dan lezen we even welke boerderij dat nou is." Bleek hij het boek thuis te zijn vergeten. Er zat niets anders op dat het gehele slagveld over te rijden en bij elk huis in het gehucht te stoppen en te kijken of er een plaquette te zien was.
Het valt op dat je 5 km voor Waterloo nog alles in het Nederlands kan bekijken en lezen en dat direct na de taalgrens er een totale verstandsverbijstering heerst en een onkunde over de Nederlandse taal. Op het bezoekerscentrum staat bijvoorbeeld een bord: "Het geheele jaar open". Er is dus niet een Vlaming in de buurt geweest die even heeft gezegd: "Dat is fout, dat moet gehele zijn, met één enkele E". Mijn schoonvader begon in het Wellington museum al meteen aan de portier te vragen waar de "Gedenktafel" voor Wilhelm Schaumann is, maar die portier kon al niet eens Nederlands, dus laat staan enige andere Germaanse taal. Ook de chaufeur van de open bus, waarmee we het gehele slagveld zijn rond gereden, kon hem niet verder helpen. Intussen hadden we reeds voor 12,50 Euri per persoon entree kaarten gekocht voor de diverse musea, films, diapresentaties en wassen beelden musea op het slagveld. Overal kwam het gesprek weer op Wilhelm Schaumann terug. Misschien als we de 250 treden van het monument van Lion opklimmen, dat we dan er achter komen waar Wilhelm Schaumann geëerd wordt. Doodmoe stapten we in de auto voor een laatste poging. We reden de snelweg naar Charleroi op en 500 meter verder zagen we in een flits rechts van ons een ijzeren schild. Ik remde en kwam naast de weg in een goot tot stilstand. De Belgische autos raasden met 100 km per uur aan ons voorbij. Met gevaar voor eigen leven stapten we uit en liepen terug naar de vervallen boerderij. Daar hing ie. Wilhelm Schaumann. Kapitein in het Engelse leger, dat in 1815 tegen Napoleon gevochten heeft in de slag bij Waterloo.
Tevreden keerden we huiswaarts.